Mimoza piękna (Mimas tiliae) to gatunek motyla z rodziny zawisakowatych (Sphingidae), który wyróżnia się charakterystycznym ubarwieniem i specyficznym kształtem skrzydeł. Spotkać go można na terenie całej Europy, a także w niektórych częściach Azji.

Wygląd i cechy charakterystyczne

Mimoza piękna jest motylem o rozpiętości skrzydeł sięgającej od 60 do 80 mm. Jej skrzydła mają kolor brązowo-różowy z charakterystycznymi, zielonkawymi plamami. Często spotykana jest w pozycji spoczynkowej, w której skrzydła są złożone i ułożone pod kątem, co nadaje jej wygląd zbliżony do wyschniętego liścia – jest to doskonała forma kamuflażu.

Występowanie

Mimoza piękna zamieszkuje różnorodne siedliska, w tym lasy liściaste, parki i ogrody. Jest gatunkiem nocnym, aktywnym głównie po zmroku. Larwy tego gatunku żywią się liśćmi drzew, takich jak lipa, dąb i klon, a dorosłe osobniki preferują nektar z różnych kwiatów.

Cykl życiowy

Cykl życiowy Mimozy pięknej obejmuje cztery etapy: jajo, larwa (gąsienica), poczwarka i imago (dorosły motyl). Larwy są zazwyczaj zielone z charakterystycznym rogiem na końcu ciała, co jest typowe dla wielu gatunków zawisakowatych. Przepoczwarzanie następuje w ziemi lub wśród opadłych liści.

Znaczenie ekologiczne

Jako nocny owad zapylający, Mimoza piękna odgrywa istotną rolę w ekosystemie. Wspomaga zapylanie wielu roślin, co przyczynia się do zachowania bioróżnorodności. Obserwowanie tych motyli może być również ciekawym doświadczeniem dla miłośników przyrody i fotografii.